Wolemia – pojęcie na pół żargonowe, określające stopień wypełnienia płynem (krwią) łożyska żylnego, i to w znaczeniu adekwatności tego wypełnienia w odniesieniu do czynności układu krążenia, a nie objętości. Pojęcie stosowane zwykle z przedrostkami:

• hipowolemia - stan za małej objętości płynu w naczyniach (dopływ krwi z układu żylnego do serca jest za mały do utrzymania odpowiedniego ciśnienia tętniczego),
• hiperwolemia - przepełnienie naczyń,
• normowolemia - stan prawidłowy.

Wolemię zwykle ocenia się na podstawie obrazu klinicznego (poza przypadkami, gdy konieczne jest inwazyjne monitorowanie hemodynamiczne na oddziale intensywnej terapii), a mianowicie podstawowych parametrów cechujących czynność układu krążenia (takich jak ciśnienie tętnicze krwi, częstotliwość rytmu serca, rzadziej ośrodkowe ciśnienie żylne), obecności krwawienia lub objawów mogących świadczyć o przewodnieniu (np. poszerzenie żył szyjnych, duszność i inne objawy zastoju krwi w krążeniu płucnym, obrzęki) albo o odwodnieniu (np. sucha błona śluzowa jamy ustnej, wiotka skóra).