Martin Opitz

Martin Opitz (ur. 23 grudnia 1597 w Bolesławcu , zm. 20 sierpnia 1639 w Gdańsku ), niemiecki poeta i teoretyk literatury. Urodził się w rodzinie rzeźnika. Kształcił się w kalwińskim gimnazjum w Bytomiu Odrzańskim i już w 1617 napisał łacińską rozprawę Aristarchus sive de contemptu linguae teutonicae ("Aristarchus, albo o pogardzie dla języka niemieckiego "), w której wychwala zalety mowy niemieckiej i postuluje zastąpienie w poezji łaciny językiem niemieckim jako pięknym i kunsztownym.

Po ukończeniu gimnazjum, Opitz studiował we Frankfurcie nad Odrą i w Heidelbergu . W 1624 wydał dzieło swojego życia, którym była rozprawa pt. Buch von der Deutscher Poeterey (Księga o poetyce niemieckiej). Opitz nawoływał do wykwintności języka ojczystego i zarazem do unikania makaronizmów. Był również autorem libretta pierwszej opery w języku niemieckim - opartej na mitologicznym wątku Dafne Heinricha Schütza . Prawykonanie odbyło się 13 kwietnia 1627 na zamku Torgau . Muzyka napisana przez tego wybitnego kompozytora do tekstu Opitza zaginęła, jednak sam fakt napisania opery do tekstu niemieckiego w epoce, w której tworzono dzieła operowe jedynie z teksem włoskim, wart jest odnotowania. Libretto Opitza zachowało się. Na karcie tytułowej poeta dedykuje swe dzieło m.in. "wysoko urodzonej księżnej Zofii Eleonorze von Sachsen" (jej ślub z Jerzym II księciem Hesji-Darmstadtu stał się okazją do napisania dzieła operowego z muzyką Schütza). Opitz tworzył także poezję dworską, panegiryki, poematy i drobne wiersze.

Aktywność twórcza przyniosła Opitzowi duże uznanie i w 1629 Opitz został członkiem elitarnego Towarzystwa Owocodajnego (Fruchtbringende Gesellschaft). Poeta zajmował się też polityką i dyplomacją, służąc podczas zawieruchy wojny trzydziestoletniej "różnym panom" - kolejno powstańcom czeskim, Habsburgom, Szwedom i królowi Rzeczypospolitej Władysławowi IV Wazie , który w 1637 przyjął Opitza w poczet swych dworzan i powierzył mu stanowisko nadwornego historiografa . Poeta jednak nie potrafił być lojalny i pozostawał w kontakcie ze Szwedami, których informował o zamiarach polskiego króla.

Zmarł w Gdańsku , gdzie zaraził się podczas epidemii dżumy . Pochowano go w Kościele Mariackim w Gdańsku . W północnej nawie kościoła do dziś zachowała się płyta nagrobna Martina Opitza.

Linki zewnętrzne

• Martin Opitz w Toruniu