Lwowska szkoła matematyczna to grupa polskich
matematyków
pod przewodnictwem
Stefana Banacha
i
Hugona Steinhausa
, zamieszkałych we Lwowie i pracujących na wyższych uczelniach
Lwowa
w okresie przed
II wojną światową
.
W odróżnieniu od
warszawskiej szkoły matematycznej
(wydającej czasopismo
Fundamenta Mathematicae
, zajmującej się głównie
teorią mnogości
,
topologią
i ich zastosowaniami), z którą są wspólnie zaliczane do
polskiej szkoły matematycznej
, szkoła lwowska zajmowała się bardzo nowoczesną dziedziną matematyki, powstałą i rozwijaną w XX wieku,
analizą funkcjonalną
.
Zbiorowa fotografia matematyków polskich Lwów 1930
Studia Mathematica
W
1929
r. grupa ta założyła we Lwowie czasopismo
Studia Mathematica
, poświęcone jednej tylko gałęzi matematyki -
analizie funkcjonalnej
. Wydawane ono było jedynie w językach powszechnie używanych w kontaktach międzynarodowych (francuski, niemiecki, angielski). W krótkim czasie stało się nie tylko organem lwowskiej szkoły matematycznej, ale też jednym z najpoważniejszych w skali światowej czasopism w dziedzinie analizy funkcjonalnej.
Kawiarnia Szkocka
Budynek, w którym przed II wojną światową mieściła się Kawiarnia Szkocka
W czasie licznych spotkań w
Kawiarni Szkockiej
- ulubionym miejscu dyskusji matematyków lwowskich - powstała ogromna liczba nowych problematów. W pewnym momencie zaczęto wpisywać je, zamiast na marmurowym blacie kawiarnianego stolika, do specjalnego zeszytu, przechowywanego stale w kawiarni. Tak powstała legendarna
Księga Szkocka
o dużej wartości naukowej. Niektóre problematy z tej księgi znalazły rozwiązanie wiele lat po ich zapisaniu. Księga ta została uratowana z pożogi wojennej przez żonę Stefana Banacha, Łucję Banachową, a w
1972
ofiarowana Międzynarodowemu Centrum Matematycznemu im. Stefana Banacha.
Okres okupacji
W czasie wojny grupa ta uległa rozproszeniu w wyniku:
Część z nich (
Stefan Banach
,
Władysław Orlicz
, Jerzy Albrycht,
Feliks Barański
,
Bronisław Knaster
)
ratowała swoje życie karmiąc
wszy
w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym prof.
Rudolfa Weigla
.
Okres powojenny
Po wojnie członkowie tej grupy zasilili inne ośrodki naukowe: Hugo Steinhaus przeniósł się do
Wrocławia
, Stanisław Mazur do
Warszawy
, Stefan Banach zaś z powodu ciężkiej choroby już nie zdążył przenieść się do
Krakowa
na przygotowaną dla niego katedrę na
Uniwersytecie Jagiellońskim
i zmarł we Lwowie w sierpniu
1945
.
Czołowi przedstawiciele
(lista w porządku alfabetycznym)
Bibliografia
-
Roman Duda
- Lwowska Szkoła Matematyczna, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2007,
-
Kazimierz Kuratowski
- Pół wieku matematyki polskiej 1920-1970, Książka i Wiedza 1973
Zobacz też
Linki zewnętrzne