Dwa są źródła kultury europejskiej - starożytna kultura grecka i rzymska oraz kultura biblijna. W jednakowym stopniu wpłynęły one na rozwój innych kultur europejskich. Kultura rosyjska jest kulturą europejską, język rosyjski, jako język słowiański, należy do języków indoeuropejskich.
Unaocznienie tych zależności ułatwia nauczanie języka rosyjskiego, uczeń uzmysławia sobie przynależność kultury rosyjskiej do wielkiej kultury europejskiej, a znajomość tego faktu sprawia, że chętnie poznaje następną kulturę europejską, jednocześnie wzrasta świadomość, że znajomość gramatyki rosyjskiej, ułatwia zrozumienie i przyswojenie gramatyki języka ojczystego.
Ale przejdźmy do nazw dni tygodnia. Siedmiodniowy tydzień jako pośrednia jednostka między dobą a miesiącem powstał w Starożytnej Babilonii. Stamtąd taki tydzień rozprzestrzenił się wśród Żydów, potem wśród Greków i Rzymian. Wiele ludów arabskiego wschodu szybko zaakceptowało tydzień o siedmiu dniach.
Babilończycy przypisywali liczbie "siedem" znaczenie magiczne, uważali ją za "świętą", Było to związane z liczbą znanych w tym czasie planet (do planet zaliczano Słońce i Księżyc).
Zgodnie z Biblią, Bóg pracował nad stworzeniem Świata 6 dni, a siódmego odpoczywał.
Zapewne powstanie siedmiodniowego tygodnia związane jest też ze zmianą faz księżycowych - księżyc bywa widoczny przez 28 dni - 4 tygodnie.
W Babilonii doba dzieliła się na 24 godziny i każdej godzinie był przypisany wpływ jakiejś planety. I tak pierwsza godzina soboty była poświęcona najdalszej planecie (kiedy Rzymianie nazwali planety imionami bogów możemy powiedzieć Saturnowi), druga - Jowiszowi, trzecia - Marsowi, czwarta - Słońcu, piąta - Wenus, szósta - Merkuremu, i siódma - Księżycowi. Zgodnie z astrologicznymi zasadami dni otrzymywały swoje nazwy w zależności od tego, jakiej planecie była poświęcona pierwsza godzina. Dlatego sobota otrzymała nazwę dnia Saturna.
Pozostałe godziny soboty były także rozdzielone pomiędzy planety: 8, 15, 22 godziny były znów poświęcone Saturnowi, 23 godzina należała do Jowisza, 24 do Marsa. Pierwsza godzina następnego dnia przypadała Słońcu, dlatego też dzień ten nosi nazwę dnia Słońca. Licząc tak dalej, znajdujemy, że opiekę nad pierwszą godziną trzeciego dnia sprawował Księżyc, nad pierwszą godziną czwartego dnia - Mars, nad pierwszą godziną piątego dnia - Merkury, nad pierwszą godzina szóstego - Jowisz, a nad pierwszą godziną siódmego - Wenus. Zgodnie z tym rozumowaniem w języku łacińskim nazwy dni tygodnia otrzymały takie właśnie nazwy.
(...)
mgr Marzena Noworyta
Zespół Szkół Ekonomiczno-Chemicznych w Trzebini | 
