Scenariusz opracowały Katarzyna Jasielon i Anna Turowska w oparciu o słowa bardziej znanych dawnych kolęd i pastorałek.
„ŚPIEWAJMY I TAŃCZMY PANU” Przedświąteczne spotkanie z rodzicami uczniów kl. II b – grudzień 2004r. Występują: uczniowie, dwóch Aniołów, pasterze, Trzej Królowie, Maryja, Św. Józef, Dudka
Uczeń 1 wychodzi na środek i zachęca wszystkich aktorów i widzów do śpiewania: Hejże wszyscy bracia mili, skorośmy się zgromadzili, stańmy sobie tu wokoło, zaśpiewajmy pieśń wesołą!
Wszyscy śpiewają: Hej w dzień narodzenia Syna Jedynego Ojca Przedwiecznego, Boga prawdziwego. Wesoło śpiewajmy, chwałę Bogu dajmy. Hej kolęda, kolęda...
Uczeń 2 wychodzi i wskazuje wszystkim pole i gwiazdę: Betlejemskie pole śpi, ponad polem gwiazda lśni.
Uczeń 3 pokazuje aniołów, którzy leciutko zbliżają się do centrum sceny: Z nieba ku dolinie jasny Anioł płynie i szczęśliwe głosi dni.
Aniołowie śpiewają wskazując niebo i ziemię. Anioł 1: Chwała na wysokości, chwała na wysokości, a pokój na ziemi. Anioł 2: Chwała na wysokości, chwała na wysokości, a pokój na ziemi.
Uczeń 4 podchodzi do Aniołów i pyta: Dlaczego dzisiaj wśród nocy dnieje i jako słońce niebo jaśnieje?
Aniołowie razem wskazują na niebo, składają ręce i pochylają się: Chrystus, Chrystus nam się narodził, aby nas od piekła oswobodził.
Uczeń 3 pyta wskazując ludzi na widowni: Dlaczego dzisiaj Boży Aniele ogłaszasz ludziom wielkie wesele?
Aniołowie razem wskazują na niebo, składają ręce i pochylają się: Chrystus, Chrystus nam się narodził, aby nas od piekła oswobodził.
Wszyscy śpiewają wskazując na ludzi, aniołów i pasterzy:
Z narodzenia Pana dzień dziś wesoły. Wyśpiewują chwałę Bogu żywioły. Uczeń 5: Radość ludzi wszędzie słynie, Uczeń 6: Anioł budzi przy dolinie Uczeń 7: pasterzy co paśli pod borem woły.
Wszyscy: Wypada wśród nocy ogień z obłoku. Dumają pasterze w takim widoku. Uczeń 5: Każdy pyta co się dzieje? Uczeń 6: Czy nie świta, czy nie dnieje. Uczeń 7: Skąd ta łuna bije tak miła oku.
Anioł 2 zobaczył pasterzy wychodzących zza drzewka:
Co tchu pędźcie pastuszkowie, Panu się kłaniajcie. Anioł 1 pokazuje jak mają tańczyć i śpiewać z serca:
Tańcząc skocznie i wesoło, z serca Mu śpiewajcie.
Aniołowie śpiewając wskazują pasterzom miejsce, do którego mają szybko podążać:
Do szopy hej pasterze, do szopy, bo tam cud. Syn Boży w żłobie leży, by zbawić ludzki ród.
Uczniowie razem śpiewają, pasterze grają na fujarkach, Trzej Królowie kłaniają się:
Śpiewajcie Aniołowie, pasterze grajcie Mu. Kłaniajcie się Królowie, nie zbudźcie Go ze snu. Pasterze śpiewają: O Boże Niepojęty, któż pojmie miłość Twą. Na sianie wśród bydlęty, masz tron i służbę swą.
Uczniowie razem – jak wyżej: Śpiewajcie aniołowie...
Trzej Królowie śpiewają klękając przy stajence:
Padnijmy na kolana, bo Dziecię to nasz Bóg. Uczcijmy niebios Pana, Miłości złóżmy dług.
Uczniowie razem – jak wyżej: Śpiewajcie Aniołowie...
Trzej Królowie razem mówią: Gdy na ziemi Bóg się rodzi - radujmy się wielce i dziękujmy jak najpiękniej Najświętszej Panience.
Uczeń 8 wskazuje na stajenkę i Maryję: Matka Boża Dzieciąteczko przytula, ogrzewa. Zmęczonemu Jezuskowi kołysankę śpiewa.
Maryja trzyma na rękach Jezusa i kołysząc Go śpiewa:
Uśnij Dziecino święte Dziecię. Tyś ma pociecha na tym świecie.
Ref. Zmruż oczęta swoje, Tyś szczęście moje. Modlitwa moja niech uśpi cię . ] bis
Wznieś rączkę swoją, błogosław nam. Całe swe życie dziś tobie dam.
Ref. Zmruż oczęta swoje...
Uczeń 9 podchodzi bliżej Józefa: A Józef się martwi o Syna Bożego, chce jakoś rozweselić Jezusa małego.
Św. Józef zwraca się do pasterzy: A cóż z tą Dzieciną będziem czynili pastuszkowie mili, co się nam kwili?
Pasterze śpiewają, obracają się wkoło: Zaśpiewajmy Mu wesoło i obróćmy się z nim wkoło. Hoc, hoc, hoc, hoc.
Uczeń 10 mówi: Podobno Dzieciątko, że głodne płacze, dlatego tak z nami nierade skacze.
Uczeń 3 śpiewa i zanosi Jezusowi w koszyczku dary: Więc ja dam Mu kukiełeczkę i masełka osełeczkę. La la la la.
Pasterze mówią: Albo pacholęciu w dudki zagrajmy i na piszczałeczkach rozweselajmy.
Uczeń 7 śpiewa: Lili lili moje dudki, skacz robaczku mój malutki. Li li li li.
Dudka- na środek wychodzi dziewczynka z dudami, śpiewa, a w czasie refrenu śpiewanego przez wszystkich symuluje grę na dudach tańcząc rytmicznie w prawo i lewo przed Jezusem:
Jam jest dudka Jezusa małego. Będę Mu grać z serca uprzejmego.
Wszyscy: Ref. Graj dudka, graj Panu, graj Panu, graj. } bis
Dudka: Zagram ci Mu najpierwej w dudeczki, wy z Nim chyżo skaczcie panieneczki.
Wszyscy: Ref. Graj dudka...
Dudka: Na piszczałce i na multaneczkach, na bandurce oraz na skrzypeczkach.
Wszyscy: Ref. Graj dudka...
Dudka: Na puzonie, cytrze i na wioli. Niech się dziecię nacieszy dowoli.
Wszyscy: Ref. Graj dudka...
Św. Józef: Już ci nie chce płakać Dziecina dłużej, ale ukojone oczęta mruży.
Maryja: Więc go włóżmy w kolebeczkę. Zatańczymy Mu troszeczkę. Dalej wszyscy w tan.
Słychać pierwsze dźwięki melodii pt. „Życzymy Wam wesołych świąt”. Taniec rozpoczyna sześcioro dzieci ustawionych w szeregu – 2 aniołków pośrodku. Aniołowie kroczą w przód tworząc parę; za nimi w parach pozostałe dzieci. W dwóch rzędach zwracają się twarzą do siebie, biorą za ręce i krokiem dostawnym w przód i w tył poruszają się w rytm muzyki. Następnie podobnym krokiem zmieniają kierunek w prawo i w lewo. W rzędach wykonują krok do tyłu i tworzą szeroką drogę. Uroczystym krokiem wchodzą dumnie Trzej Królowie. Na zmianę muzyki Maryja z Dzieciątkiem i Józefem idą wolnym krokiem, a Aniołowie i dzieci oddają im cześć pokłonem. Na kolejną zmianę rytmu skocznym krokiem przybywają Pastuszkowie, radują się, grają na fujarkach i tańczą. Potem dziewczynki tworzą dwie „małe gwiazdki”, łączą u góry prawe ręce i poruszają się delikatnie na palcach, zmieniając kierunek tańca. Następnie łączą się w „dużą gwiazdę”, obracają się w lewą i prawą stronę. W końcowej części melodii klękają na jedno kolano i pochylają głowę.
Wszyscy: W Dzień Bożego Narodzenia radość wszystkiego stworzenia. Ptaszki w górę podlatują Jezusowi wyśpiewują, wyśpiewują!
Gdy ptactwo Boga uczciło co żywo się rozproszyło. Ludziom dobry przykład dali, ażeby Go uwielbiali, uwielbiali.
Uczeń 7: Gdy na ziemi Bóg się rodzi w ubogiej stajence - więcej szczęścia pośród ludzi i Miłości więcej!
|