Roślinność Ameryki Północnej jest uwarunkowana przede wszystkim strefowością klimatyczną. Zwężanie się kontynentu ku południowi oraz oddziaływanie zbiorników wodnych i prądów morskich sprawia, że granice stref roślinnych na zachodzie kontynentu są - z wyjątkiem strefy równikowej - wysunięte dalej na północ niż na wschód.
Wielkie obszary strefy arktycznej pozbawione są szaty roślinnej (zajmują je pustynie arktyczne zwane barrens) bądź też pokryte skąpą roślinnością tundrową.
Strefa umiarkowana chłodna pokryta jest borealnym lasem szpilkowym (tajga kanadyjska) porastającym wielkie obszary półwyspu Labrador, Niżu Kanadyjskiego i niższych partii Kordylierów Północnych.
W strefie umiarkowanie ciepłej występują różnorodne lasy mieszane i liściaste, na obszarach o suchszym klimacie przechodzące kolejno w lasostepy (prerie), suche stepy i formacje półpustynne.
