W prowadzeniu nadrzewnego trybu życia naczelnym pomagają chwytne kończyny (ręce i stopy) oraz trójwymiarowe widzenie, uzyskane dzięki zwróceniu obojga oczu do przodu. Takie ustawienie oczu w połączeniu z krótkim pyskiem sprawia, że naczelne mają charakterystyczną twarz (której kolorystyka stanowi zresztą ważny sygnał wzrokowy dla pobratymców). Do życia na otwartej przestrzeni przystosowały się dwie grupy naczelnych – pawiany (spośród koczkodanowatych) i człowiekowate spośród człekokształtnych (hominidów). Naczelne wyróżniają się wśród ssaków proporcjonalnie większym mózgiem i złożonymi zachowaniami społecznymi.
Pawian masajski
