Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Aktualna kategoria: Nauka » Język polski » Liceum - lekcje

123456789101112131415161718...3536
Lekcja: "Groza gór wysokich w poezji Kazimierza Przerwy - Tetmajera"




Stanisław Witkiewicz,
Czarny Staw – kurniawa, 1892


Podmiot liryczny, po wejściu na niebosiężny szczyt górski, spostrzega „głębokie morze gór”, które rozciagają się na bardzo rozległej przestrzeni. Z tego „czoła szczytu” ukazują mu się ich wierzchołki, utworzone z potarganych i poszarpanych skał. Wędrowiec jest otoczony nagimi, szarymi i stromymi ścianami. Widać stąd dzikie urwiska, upłazy, turnie i „wysoki zimny łańcuch” skalnych szczytów. Gdzieś w dole leżą ciche stawy, nad którymi wznoszą się zwały wyżłobionych ścian. Jeziora górskie są ze wszystkich stron zamknięte w „stalowym pierścieniu” otaczających je skał. Ściany te są „skrzesane do przepaści”. W oddali widać „zębaty grzebień wierchów”, nad którymi przelatuje wyjący wiatr. Samotny wędrowiec tak opisuje to miejsce w wierszu „Nie mój Dunajec”:

„I w świecie nikt nie kochał tak
samotnej skalnej drogi -
urwisk, gdzie w dole buja ptak
i groza pieści nogi...”.
<< Poprzednia plansza   Następna plansza >>
Pobierz lekcję

Udostępnij link do tej lekcji innym uczniom:




Zgłoś uwagę do lekcji:




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie