Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Aktualna kategoria: Nauka » Język polski » Liceum - lekcje

1...18192021222324252627282930313233343536
Lekcja: "Groza gór wysokich w poezji Kazimierza Przerwy - Tetmajera"
Przestrzenność Tetmajerowskich Tatr


Góry Kazimierza Przerwy – Tetmajera rozciągają się na bardzo rozległej przestrzeni. Widoki ze szczytów imponują podmiotowi lirycznemu. Pasma górskie ciągną się kilometrami. Osoba mówiąca w wierszach nie jest w stanie objąć ich swym wzrokiem. Ma wrażenie, że przypomina to pustynię, która nie posiada ani początku, ani końca. Wzrok odmawia mu posłuszeństwa. Zdaje mu się, że ogląda ten górzysty krajobraz] tak, jak postrzega go wiatr halny:

„I mnie się zdaje, że nie patrzę wzrokiem,
lecz, że me zmysły na przestrzeń rzucone
są wichrem, światłem, błękitem, obłokiem...”
[w: W nocy II]


Opisywana przez wędrowca przestrzeń jest otwarta, to „przepastna nieprzejrzana dal”. Wędrowiec pragnie, by jego dusza płynęła „po widnokręgu, z kręgu do kręgu przestrzennych fal”. W utworze pod tytułem „Orzeł”, podmiotem lirycznym jest tytułowy ptak. Krąży samotnie nad górami i obserwuje ich rozległość. „Pruje piersią chmur ocean lotny”. Podobnie przygląda się alpejskim górom orłosęp. Siedzi on na wierzchołku drzewa, skąd ogląda panoramę szczytów, „bezmiar przestrzeni więżąc w swej źrenicy”.
<< Poprzednia plansza   Następna plansza >>
Pobierz lekcję

Udostępnij link do tej lekcji innym uczniom:




Zgłoś uwagę do lekcji:




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie