Na powietrzu cyna jest trwała, nieco tylko matowieje.
Po silnym ogrzaniu utlenia się z wytworzeniem tlenku cyny(IV) SnO2.
Znany jest również tlenek cyny(II) SnO.
Z wodorem cyna tworzy cynowodór SnH4.
Reakcje z kwasami
Cyna rozpuszcza się w kwasie solnym (1:1), wypierając wodór
tworzą się przy tym rozpuszczalne kompleksy chlorkowe cyny (II):
Sn + 2HCI → SnCI2 + H2.
Kwas azotowy utlenia cynę do trudno rozpuszczalnego kwasu metacynowego: 3Sn + 4HNO3 + H2O → 3H2SnO3 + 4NO
Kwas siarkowy przeprowadza ją w siarczan cyny(II):
Sn + 4H2SO4 → Sn(SO4)2 + 2SO2 + 4H2O.
Reakcja z zasadami
Cyna rozpuszcza się w stężonych, gorących roztworach wodorotlenków litowców, z utworzeniem hydroksocynianów (IV):
Sn + 4H2O + 2KOH → K2[Sn(OH)6] + 2H2.