W miarę przejmowania przez kończyny tylne roli głównego napędu na lądzie, połączenie miednicy z kręgosłupem uległo rozbudowie. Nastąpiła redukcja struny grzbietowej u płazów. Nie wynikała ona już do czaszki, a w miarę rozwoju osobniczego zastępowana była przez segmentowe skostnienia kręgów. Najstarsze czworonogi najprawdopodobniej prowadziły wodny tryb życia, ale dzięki palczastym kończynom wolnym zyskały możliwość łatwiejszego wychodzenia na ląd, z początku zapewne na krótko. Życie poza wodą wymagało ochrony skóry przed wysychaniem. Funkcję tę spełnia rogowy naskórek, a u płazów także śluz.
