Układ wydalniczy prawie wszystkich dorosłych
kręgowców pierwotnie wodnych składa się z prostych
nerek,
moczowodów oraz
pęcherza moczowego. U samców ryb
plemniki trafiają zwykle z
jądra do nerki i dalej moczowodem na zewnątrz. Część produktów
metabolizmu wydalana jest przez
skrzela. Problem sprawia rybom utrzymanie odpowiedniego stężenia
płynów ustrojowych, gdyż przenikanie wody w drodze
osmozy do bardziej stężonego
roztworu groziłoby rybom morskim odwodnieniem, a słodkowodnym – napęcznieniem.
Ryby chrzęstne i niektóre kostne żyjące w
morzach zmniejszają parcie osmotyczne i straty wody dzięki obecności we krwi substancji osmotycznie czynnych, na przykład
mocznika.
Ryby kostne żyjące w morzach pełnosłonych piją wodę, nadmiar soli wydalają przez skrzela, a nerki zwykle produkują bardziej zagęszczony mocz. Osmoregulacja ryb słodkowodnych wymaga usuwania dużych ilości wody z moczem oraz aktywnego pobierania
jonów przez skrzela.
