Podgromada paprocie cienkozarodniowe (Leptofilicidae) to rośliny spotykane w cienistych siedliskach, zazwyczaj leśnych. Ich wielkość jest zróżnicowana – od bardzo małych po okazałe drzewa. Mają pierzaste, duże liście i zarodnie o ściankach zbudowanych z jednej warstwy komórek. Należy tu około 10 tys. gatunków (czyli prawie 99% wszystkich współczesnych paproci), z czego w naszym kraju spotykamy 40. Wśród nich pióropusznik strusi, podrzeń żebrowiec, języcznik zwyczajny i paprotka zwyczajna są pod ochroną. Długoszowe (Osmundidae) są zbliżone budową do paproci cienkozarodniowych. Mają one podziemne kłącze i kilkakrotnie pierzasto podzielone liście, których górna część ma cechy sporofilowe. Jest to bardzo stara grupa paproci, znana już od karbonu.
Roślina mająca największe liście dorastające do 20 metrów długości to palma Raphia farinifera (Raphia ruffia), która rośnie na wyspach Oceanu Indyjskiego.
