Za czasów Adama Mickiewicza
Cyryn należał do
wojewody Józefa Niesiołowskiego z Worończy, który słynął
z nieludzkiego stosunku do poddanych. Przypuszcza się, że to on stał się pierwowzorem ducha Złego Pana (II cz. „Dziadów”). Niektórzy badacze utrzymują, że Cyryn
- nie Ruta
- jest miejscem akcji ballady „To lubię” oraz II
i IV cz. „Dziadów”.
W Cyrynie znajdowała się
cerkiew. Na
plebanii księdza unickiego Jana Horbacewicza często bywał mały Adam. Ksiądz Horbacewicz miał być pierwszym nauczycielem
i opiekunem Mickiewicza,
a później jego serdecznym przyjacielem
- powiernikiem tajemnic zranionego
serca poety. Można więc przyjąć, że ks. Horbacewicz stał się pierwowzorem Księdza, świadka zmagań Gustawa
z miłosnym cierpieniem
w cz. IV „Dziadów”. Również
w Cyrynie 1 sierpnia 1821 roku Adam Mickiewicz wraz
z Marylą Puttkamerową trzymali do chrztu Franciszka Sakowicza, co zaświadcza zapis
w księgach metrykalnych.
