W języku niemieckim odmieniają się głównie rodzajniki określone: der (on), die (ona), das (ono)
lub nieokreślone: ein (jakiś), eine (jakaś), ein (jakieś)
jeżeli nie wiemy nic o wyrazie występującym w zdaniu.
Rodzajnik nieokreślony nie ma liczby mnogiej. Jeżeli występuje rodzajnik nieokreślony zaprzeczeniem jego jest: kein (żaden), keine (żadna), kein (żadne).
Die starke Deklination - Deklinacja mocna.
Cechą charakterystyczną dla tej odmiany
jest końcówka-(e)s
w drugim przypadku w rodzaju męskim lub nijakim i końcówka-(e)n
w trzeciej osobie liczby mnogiej.
