Karczowanie lasów

Wycinanie lasów równikowych w ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat zmniejszyło ich powierzchnię o ok. 50%. Do niedawna stosowano w tym celu gospodarkę żarową (szkodliwe dla środowiska wypalanie lasów), która dostarczała glebie dużo składników mineralnych po spalonych roślinach, a następnie pogorzeliska te obsiewano roślinami uprawnymi, które dawały wysokie plony. Jednak po wyczerpaniu się składników zbiory malały, a gleba, pozbawiona ochrony roślinnej, ulegała szybkiej erozji, co nie sprzyjało kolejnym zasiewom. Gospodarka żarowa została ograniczona z powodu ważnego dla przemysłu i dla celów opałowych drewna, lecz w krajach rozwijających się pojawiła się gospodarka rabunkowa lasów i dalsze ich wycinanie pod zasiewy (np. w Brazylii wycina się ponad 200 tys. km² lasów rocznie, co w ciągu piętnastu lat doprowadziło do wykarczowania obszaru odpowiadającemu powierzchni Polski).