Gospodarka preindustrialna (przedprzemysłowa) w pierwszym sektorze gospodarczym, czyli w rolnictwie, leśnictwie i rybołówstwie, skupiała 60-80% wszystkich zatrudnionych, a w gospodarce industrialnej (przemysłowej) sektor ten zmniejszył się kosztem przemysłu i budownictwa, czyli drugiego sektora, którego udział ogółu zatrudnionych wynosił 40-50%. Pod koniec lat pięćdziesiątych XX w. w krajach wysoko rozwiniętych, dominująca wcześniej rola przemysłu malała kosztem usług, czyli trzeciego sektora. W państwie pierwszej rewolucji przemysłowej - w Wielkiej Brytanii - w latach 1951-1995 procent zatrudnionych w drugim sektorze zmniejszył się z 50% do 23%, a udział usług zwiększył się z 46% do 76%. Współcześnie o znaczeniu trzeciego sektora decydują usługi, które stały się już częścią procesu produkcji ze względu na szeroki wachlarz świadczeń oferowanych przedsiębiorstwom (w tym usługi prawne, reklamowe, marketingowe, finansowe itp.).