Poszczególne państwa charakteryzują się różną gospodarką leśną. W krajach rozwiniętych gospodarczo jest ona racjonalna i cechuje ją dbałość o kontrolowanie wycinki. W państwach tych na ogół kładzie się nacisk na zwiększanie powierzchni lasów, niż jej zmniejszanie spowodowane nadmiernym ich wycinaniem (więcej się sadzi niż wycina) oraz dba się o to, by skład gatunkowy lasów był zbliżony do naturalnego. Natomiast w krajach rozwijających się panuje na ogół rabunkowa gospodarka leśna, w której na olbrzymią skalę wycina się lasy, a drewno jest przeznaczane na opał. Takie postępowanie sprzyja nasileniu erozji gleb, która następnie prowadzi do przyspieszenia pustynnienia obszarów.
Ścięty pień drzewa
