Dzięki trwającej setki lat pracy, teren tego państwa znacznie się powiększył (już pod koniec XVI w. odzyskano 1871 km2 ziemi, a do końca XX w. łączna wartość tych terenów wyniosła 5238 km2). Aby utrzymać te ziemie, zabezpiecza się je wałami sztucznymi i naturalnymi (wydmami) oraz różnymi zaporami. Obszary te są poprzecinane siecią rowów odwadniających, z których woda jest odpompowywana do wyżej położonego zbiornika morskiego. Poldery najczęściej leżą poniżej poziomu morza.