Spostrzeżenie: Zdecydowana większość cząstek przelatuje przez folię bez odchylenia, niewielka część odchyla się od pierwotnego toru, a bardzo nieliczne odbijają się wstecz.
Wniosek: Dodatni ładunek, od którego odbijały się cząstki α nie może być rozprowadzony równomiernie po całym atomie (jak twierdził Thomson), tylko musi on być zgromadzony w centrum atomu. W dodatku musi stanowić niewielki procent jego objętości, bo większość cząstek przeleciała bez gwałtownej zmiany toru ruchu. To centralne miejsce atomu, w którym zgromadzone były ładunki dodatnie nazwał Rutherford jądrem. Wyciągając dalsze wnioski zaproponował w 1911 roku planetarny model atomu.