Egzekucja praw

Niechęć szlachty do magnaterii w końcu znalazła poparcie u króla, który podjął próby do ograniczenia jej potęgi. W celu egzekucji (odzyskanie) dóbr rozdanych po 1504 r., zaczęto zwoływać sejmy. Szlachta także starała się o usprawnienie działania sądownictwa, reorganizacji wojska, reformę Kościoła oraz równouprawnienia poszczególnych części państwa (likwidacji odrębności Litwy i Prus). Realizacji tych postanowień nie była łatwa, jednak należało tego dokonać, gdyż mogłoby to wzmocnić władzę królewską. W dążeniu do odzyskania dóbr, senat wstawił się za magnaterią i pewna część majątku pozostała w posiadaniu magnatów. W wyniku reformy zmieniła się sytuacja prawna królewszczyzn, z których dochody zaczęły być kontrolowane przez sejm oraz stały się własnością państwa, zamiast monarchy. Starano się zwiększyć liczebność stałego wojska, ponieważ nie wystarczało go do obrony granic państwa. Ruch egzekucyjny nie ponosił konsekwencji w realizacji podstawowych założeń, co wpłynęło na inne plany.