Za czasów panowania Zygmunta I, władza króla była nadal wysoka. Zwoływał i wyznaczał program obrad wybieranego przez szlachtęsejmu, interpretował i ogłaszał oraz zatwierdzał uchwały, wybierał członków senatu, którzy często z nim współpracowali oraz mianował urzędników (kasztelanów, wojewodów oraz biskupów). Wszystkie te czynniki stworzyły powstanie sił, które mogło równoważyć jedynie jednolite stanowisko całej szlachty polskiej. Najczęściej podczas obrad sejmu zajmowano się podatkami, które ustalano raz w roku, jednak król często musiał targować się z zajmującą jednolite stanowisko szlachtą.
Grosz Ziem Pruskich
