Wojna z Zakonem Najświętszej Marii Panny

Rozejm w 1409 r. zakończył się 24 czerwca 1410 r. po zachodzie słońca. Polska i Litwa organizowały tajne narady, podczas których ustalono połączenie wojsk pod Czerwińskiem, a przeprawa przez Wisłę odbędzie się za pomocą mostu pontonowego (wówczas był to most opierający się na połączeniu łodzi lub barek). Krzyżacy spodziewali się uderzenia Polski na Pomorze Gdańskie, zaś podczas narady ustalono je na Malbork, co zaskoczyło zakon, a dla większego zmylenia przeciwnika, w pierwszej kolejności zaatakowano w kilku miejscach granicę z zakonem. Oddziały polskie, po przekroczeniu Wisły, połączyły się z wojskami litewskimi. Armia Władysława Jagiełły uderzyły na północ, w kierunku Malborka, a pod Grunwaldem doszło do spotkania się obu wojsk. Prawdopodobnie całkowita liczba rycerzy obu stron konfliktu wynosiła ok. 50 tys. 15 lipca 1410 r. w południe doszło do trwającej kilka godzin bitwy, którą zakończyła się zwycięstwem polsko-litewskim. Wśród oddziałów zakonu zginęło ok. 8 tys. rycerzy (w tym wielki mistrz – Ulrich von Jungingen – i prawie cała starszyzna zakonna), zaś ok. 14 tys. dostało się do niewoli.