Właściwie wtedy, gdy zaczęto kodować. Przykładem może być: Alfabet Braille’a. 6 bitów (czyli 64 możliwości) wykorzystane do kodowania liter, cyfr i znaków przestankowych, oraz najczęściej występujących krótkich słów:
Kod Baudota. Kod do komunikacji telegraficznej: 5 bitów, ale jedno ze słów kodowych pozwala na przełączanie między literami i "obrazkami" (obrazki to cyfry, znaki przestankowe, kody sterujące, operatory arytmetyczne). W wyniku kodujemy nie 32 elementy lecz 64, i liczymy na to, że przełączanie występuje rzadko.