Przyczyny sporu między biskupemkrakowskim Stanisławem a Bolesławem II Śmiałym nie są do końca znane, wiadomo jednak, że król oskarżył biskupa o zdradę i osądzony został skazany na śmierć. W całym procesie uczestniczył także arcybiskupgnieźnieński, który popierał decyzję władcy Polski. Twierdzi się, że w konflikcie odegrał także rolę trudny charakter – zwłaszcza porywczość – króla. Niezadowolenie rycerstwa spowodowane rządami Bolesława wzrosło jeszcze bardziej po wykonaniu wyroku. Doszło do wybuchu buntu, pod wpływem którego w 1079 r. władca musiał uciekać do Węgier, gdzie zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach.