Najliczniejszą grupa społeczną państwa byli kmiecie (chłopi), którzy utrzymywali kraj. Zajmowali się uprawą roli i hodowlą, a część zebranych plonów dawali władcy w formie daniny, której większość pochłaniały administracja i utrzymanie wojów. Liczne wsie, prócz prowadzenia rolnictwa, zajmowały się produkcją zaopatrzenia dworu i drużyny (niektóre ich nazwy pochodzą z rodzaju wykonywanych tam prac, np. w Szczytnikach wytwarzano szczyty, czyli tarcze, zaś w Garbarach garbowano skórę).
Garbarz
