Ideologia nowej lewicy była połączeniem idei marksistowskich, anarchistycznych, maoistowskich i egzystencjalnych.
Ideolodzy nowej lewicy odrzucili współczesne państwo i społeczeństwo industrialne, które, według nich, mają charakter represyjny i totalitarny. Ich zdaniem, państwo demokratyczne co prawda gwarantuje wolność jednostce, jednak w rzeczywistości sprawuje nad nią ścisłą kontrolą za pomocą nowoczesnych środków, takich jak technika, media, konsumpcja.
Rudi Dutschke
Nowa lewica odrzuciła konsumpcyjny styl życia oraz elity polityczne i społeczne. Proponowano tzw. "Wielką Odnowę", polegającą na buncie intelektualistów i studentów, który miał doprowadzić do powstania nowego, nierepresyjnego społeczeństwa.
Miało się ono opierać na ideach wolności – rozumianej jako wyzwolenie człowieka ze wszystkich ograniczeń, równości, demokracji uczestniczącej, która umożliwiłaby jednostce realne wpływanie na podejmowane decyzje.
Przez propagowanie destrukcji ideologia nowej lewicy była inspiracją dla europejskiego terroryzmu lewackiego w latach 70 – tych, m.in. Czerwonych Brygad we Włoszech oraz Frakcji Czerwonej Armii w Niemczech.
