W latach sześćdziesiątych socjaldemokraci poparli powstałą w środowisku intelektualnym koncepcję państwa dobrobytu (welfare state). Głosiła ona naturalne stopniowe „ulepszanie się” kapitalizmu, dzięki szybkiemu wzrostowi gospodarczemu, pobudzanemu przez rewolucję naukowo – techniczną. Powoduje to zmniejszanie nierówności społecznych, poprawę egzystencji pracowników najemnych i zanikanie sprzeczności klasowych. Proces ten nie jest jednak automatyczny, wymaga aktywnej roli państwa, angażującego się w reformy socjalne.
Gerhard Fritz Kurt Schröder
Załamanie się idei "państwa dobrobytu" spowodowało dalszą ewolucję ideologii. W 1999 roku premier Wielkiej Brytanii Tony Blair i kanclerz Niemiec Gerhard Schröder
wydali manifest "Europa: Trzecia Droga/ Nowy Środek".
Manifest ten potwierdzał aktualność wartości socjaldemokratycznych, takich jak sprawiedliwość społeczna, równość szans, solidarność. W sferze gospodarczej zgłoszono
jednak postulat ograniczenia państwa opiekuńczego.
W ten sposób poglądy znacznej części socjaldemokratów zbliżyły się do poglądów liberałów socjalnych.
