Lekcja: "Poetyckie apele przeciw nienawiści - Szymborska, Miłosz, Różewicz"
Wisława Szymborska "Nienawiść"
Spójrzcie, jak wciąż sprawna,
Jak dobrze się trzyma w naszym stuleciu nienawiść.
Jak lekko bierze wysokie przeszkody.
Jakie to łatwe dla niej - skoczyć, dopaść.
Nie jest jak inne uczucia.
Starsza i młodsza od nich równocześnie.
Sama rodzi przyczyny, które ją budzą do życia
Jeśli zasypia, to nigdy snem wiecznym.
"Spójrzcie" – już pierwsze słowo wiersza wskazuje na szerokie grono odbiorców. Utwór ma spełniać rolę apelu, zwrócić uwagę na określone zjawisko. W pierwszej strofie pada też konkretny czas eskalacji (nasilenia się) nienawiści – "nasze stulecie". W jednym ze swych wierszy ("Schyłek wieku") poetka napisała "Miał być lepszy od zeszłych nasz wiek XX. Już tego dowieść nie zdąży". Zamiast spodziewanego postępu, rozwoju techniki i kultury, człowiek XX w. był świadkiem dwóch najkrwawszych wojen w dziejach świata.
Pomimo upływu czasu, nienawiść "dobrze się trzyma", przypomina sportowca startującego w biegu na przełaj, "bierze wysokie przeszkody" i łatwo "dopada" swoją zdobycz. Ponadto, w przeciwieństwie do innych uczuć, jest samowystarczalna.
Pamiętaj, środek stylistyczny polegający na nadaniu przedmiotom, zwierzętom lub pojęciom abstrakcyjnym cech ludzkich to personifikacja.