Źródłem informacji dla Herodota były sprawozdania i zeznania świadków lub uczestników biorących udział w konkretnym wydarzeniu. Rzadko wykorzystywał wiedzę zawartą w dokumentach, a wobec zasłyszanych relacji nie zawsze wykazywał niezbędny krytycyzm. Brakowało mu również obiektywizmu, co też stanowiło jedną z przyczyn, znajdujących się w jego dziełach otywów nieprawdopodobnych, czy nawet fantastycznych. W swoich materiałach eksponował i wychwalał rolę Ateńczyków w walce z Persami, pomniejszał zasługi takich polis jak Sparty, a sama wiedza Herodota w dziedzinie wojskowości była znikoma. Dlatego też w późnej starożytności jego dzieła uważano za mało wiarygodne jako źródła wiedzy.