Religie Indii i Chin
Ariowie, którzy przybyli na teren
Indii wprowadzili własne
wierzenia animistyczne (pogląd, w którym rośliny, zwierzęta, zjawiska przyrody i rzeczy posiadają duszę),
oparte na wierze w bóstwa przyrody: ogień, wiatr, wodę i Słońce. W połowie I tysiąclecia z
wedyzmu wykształcił się
braminizm, w którym najwyższym bogiem był
Brahma, który stworzył wszelkie życie. Według tej
religii, po śmierci dusza przechodząc przez wiele wcieleń (
reinkarnację), wstępowała w inne ciało. Religia specyficznie podchodzi do czasu życia człowieka. Dusza przechodzi reinkarnację by odzyskać
wewnętrzny spokój. Człowiek prowadzący życie w grzechu odradzał się w ciele zwierzęcia, lub jako roślina, zaś wyzbywając się grzechu – w ciele człowieka. Kontynuacją tej religii jest
hinduizm, który z początku był
religią monoteistyczną, później podzielił się na
dwa obozy – jeden uznał Wisznu za najwyższego boga, zaś drugi Śiwę.
