Najbardziej zajmujące były jednak walki z Sasami, które Karol traktował jak podboje terytorialne oraz jako krucjaty przeciw poganom germańskim. Walki z Sasami trwały od 772 r. aż do 785 r., ponieważ lud saski wytrwale się bronił. W związku z tym Karol podstępnie zgładził ich starszyznę na uczcie. Jeden z wodzów Sasów Widukind przyjął chrzest i poddał się Karolowi. Wtedy to pokonanych Sasów przeniesiono na zachód, a zagarnięte terytoria zasiedlono Frankami.
