U osób prowadzących mało ruchliwy tryb życia wydolność
układu oddechowego i krwionośnego są zbyt małe, aby zaopatrzyć intensywnie pracujące mięśnie. Wówczas często zasoby tlenu okazują się niewystarczające dla intensywnie pracujących komórek mięśniowych – szybko narasta tak zwany
dług tlenowy. W tych warunkach komórki przejściowo rozkładają cząsteczki
glukozy beztlenowo. Powstają wówczas małe ilości
ATP oraz
kwas mlekowy, który zakłóca funkcjonowanie
włókien mięśniowych.
Dochodzi do zmęczenia mięśnia, osłabienia skurczów wskutek wyczerpywania się rezerw
ATP oraz gromadzenia się
kwasu mlekowego. Mięśnie stają się słabsze, sztywne, a ich ruch sprawia ból – mówimy wówczas o
zakwaszeniu mięśni. Kwas mlekowy zostaje rozłożony dopiero po kilkunastu godzinach od ustania wysiłku – przenika do
krwi, a następnie transportowany jest do
wątroby, gdzie ulega przemianie w
glukozę.
