Jak wykazały badania przeprowadzone w XIX i XX wieku glukoza nie zawsze reagowała w sposób charakterystyczny dla aldehydów. Ponadto występowała w dwóch formach, jedna która krystalizowała z roztworu w temperaturze pokojowej i druga, która krystalizowała w temperaturze 98°C. Okazało się, że kąty skręcania polaryzacji dla obu form są różne, po pewnym czasie jednak przyjmuje on stałą wartość +53° zjawisko to nosi nazwę mutarotacj. Zjawisko to możliwe dzięki zmianie konfiguracji cząsteczki i pojawieniu się dodatkowego asymetrycznego atomu węgla. D-glukoza w środowisku naturalnym występuje w dwóch postaciach.
