Przed podjęciem ostatecznych decyzji, 6 marca 1815 r. do obradujących dotarła wiadomość o ucieczce Napoleona z Elby i powrocie do Francji. We Francji Ludwik XVIII chcąc zapewnić sobie przychylność arystokracji, wprowadził kartę konstytucyjną, która utrzymywała większość haseł rewolucji oraz tytuły nadane przez Napoleona. Jednak w rzeczywistości popierał on starą arystokrację spośród której miał swoich faworytów i im nadawał tytuły i stopnie oficerskie. Zwolnił z wojska generałów napoleońskich przyznając im niskie emerytury. Budziło to niepokoje społeczne.