- kwiecisty styl wypowiedzi Papkina, jego pompatyczne przemowy (błaha treść a wzniosłe słowa, przechwalanie się bohatera, komiczna sytuacja pisania przez niego testamentu):
Zaraz... Idę sobie,
A wtem jakaś księżna grecka -
Anioł! Bóstwo! - zerk z karety...
- Giną za mną te kobiety! -
Zerk więc na mnie, zerk ja na nią...
Koniec końców pokochała,
Zawołała et caetera ...
Książę, tygrys, ludzi zbiera...
O, królowo wszechpiękności!
