Od XIV w. francuskiKościół katolicki był uzależniony od swego króla, gdyż to on decydował o obsadzie wyższych stanowisk kościelnych i dysponował dobrami kościelnymi. Dzięki takiej sytuacji, monarcha nie musiał działać przeciwko Kościołowi, jednak sprzeciwiał się nowinkom religijnym, gdyż mogły one zakłócić stabilną sytuację. Panowała zasada „jedna wiara, jeden król, jedno prawo”.