Wyznawca kalwinizmu zobowiązany był prowadzić skromne i surowe życie, jednak mógł on się bogacić wykonując uczciwą pracę, nie mógł wstępować w związek małżeński z wyznawcą innej religii oraz powinien być nietolerancyjny wobec innych wyznań. Kalwinistami najczęściej byli mieszczanie i szlachta, którzy bogacili się dzięki działalności ekonomicznej.