Nowe szkoły historyczne
W
RFN młodzi historycy o
lewicowych poglądach i przeciwstawiający się silnie przesiąkniętej
nacjonalizmem tradycyjnej
historiografii niemieckiej. Nurt był skupiony wokół pisma
„Geschichte und Gesellschaft” („Historia i społeczeństwo”). Głównymi zagadnieniami był rozwój
świadomości społeczeństwa i odpowiedzialność Niemców za wybuch
II wojny światowej i zbrodnie
nazistowskie. Przez niemieckich historyków winę za rozpętanie wojny i zbrodnie wojenne została uznana
dyktatura hitlerowska narzucona
społeczeństwu niemieckiemu, więc naród niemiecki mógł być usprawiedliwiony. Takie stwierdzenia były szczególnie propagowane przez współpracujących wcześniej z systemem nazistowskim naukowców. Taki stan rzeczy zmieniło dopiero młode pokolenie historyków w latach osiemdziesiątych i wprowadziło ostrą krytykę zachowania się społeczeństwa niemieckiego wobec
hitleryzmu. Stwierdzono, że większa część Niemców, zdawała sobie sprawę z popełnianych zbrodni będąc sympatykami hitleryzmu i akceptowała jego działania w bezpośredni lub pośredni sposób. Dyskusjom tym towarzyszyło wielkie zainteresowanie wśród społeczeństwa niemieckiego jak i innych państw.