Nowe szkoły historyczne

W RFN młodzi historycy o lewicowych poglądach i przeciwstawiający się silnie przesiąkniętej nacjonalizmem tradycyjnej historiografii niemieckiej. Nurt był skupiony wokół pisma „Geschichte und Gesellschaft” („Historia i społeczeństwo”). Głównymi zagadnieniami był rozwój świadomości społeczeństwa i odpowiedzialność Niemców za wybuch II wojny światowej i zbrodnie nazistowskie. Przez niemieckich historyków winę za rozpętanie wojny i zbrodnie wojenne została uznana dyktatura hitlerowska narzucona społeczeństwu niemieckiemu, więc naród niemiecki mógł być usprawiedliwiony. Takie stwierdzenia były szczególnie propagowane przez współpracujących wcześniej z systemem nazistowskim naukowców. Taki stan rzeczy zmieniło dopiero młode pokolenie historyków w latach osiemdziesiątych i wprowadziło ostrą krytykę zachowania się społeczeństwa niemieckiego wobec hitleryzmu. Stwierdzono, że większa część Niemców, zdawała sobie sprawę z popełnianych zbrodni będąc sympatykami hitleryzmu i akceptowała jego działania w bezpośredni lub pośredni sposób. Dyskusjom tym towarzyszyło wielkie zainteresowanie wśród społeczeństwa niemieckiego jak i innych państw.