to, że jest bytem, którego nie można wywieść z żadnej ogólnej koncepcji, idei, istoty, konieczności. Jest więc faktem pierwotnym.
jest bytem istot świadomych, więc nie tylko istniejących, ale mających pewien stosunek do swego istnienia. Ja stanowię byt w swej osnowie różny od bytu wszystkich rzeczy, albowiem mogę o sobie powiedzieć: ja jestem. Sartre nazywał taki byt świadomy siebie „bytem dla siebie”.
jest bytem istot dbających o własny byt i poniekąd o nim stanowiących. Człowiek sam nie ma wpływu na to, czy się urodzi i będzie istnieć, jest jakby „wrzucony” w istnienie, ale może istnienie swoje uznać albo potępić.
byt człowieka nie jest izolowany, lecz jest zespolony ze światem, przede wszystkim z innymi ludźmi, jeżeli człowiek istnieje, to w świecie.
