|
|
Søren Kierkegaard,
Friedrich Nietzsche,
Fiodor Dostojewski
i Franz Kafka
|
Najważniejszym wydarzeniem w dziejach egzystencjalizmu było to, że z Niemiec przeniknął do Francji, która stała się jego głównym ośrodkiem. Nastąpiło to podczas drugiej wojny światowej. Po wojnie, egzystencjalizm zmienił radykalnie charakter: z doktryny najbardziej ezoterycznej stał się najbardziej popularną, pociągnął nawet tych, którzy się filozofią nigdy nie interesowali. Stał się kierunkiem literackim tak samo jak filozoficznym.
Wielu pisarzy przyłączyło się wtedy do egzystencjalizmu albo zostało do niego przyłączonych przez opinię. Np. paryscy Rosjanie
M. Bierdiajew i L. Szestow, także literaci, jak np. Kafka. Podobnie wcześniejsi, jak Dostojewski
i Nietzsche, zostali pośmiertnie zaliczeni do egzystencjalizmu. Wielu zwolenników znalazł egzystencjalizm we włoskich kołach uniwersyteckich. Rozpowszechnił się w krajach romańskich. Rozrastając się i zyskując popularność. stał się obozem tak rozległym i niejednolitym, że łączy go raczej tylko nastrój niż, teoria.
