Leibniz zastanawiał się, dlaczego na świecie jest tyle zła, skoro został on stworzony przez doskonałego i dobrego Boga?
Teodycea /to gałąź teologii zajmująca się problemem jak pogodzić istnienie dobrego, miłosiernego Boga z istnieniem zła/ to usprawiedliwienie Boga. Bóg tworząc świat wybrał najlepszy z możliwych. Leibniz nie zaprzeczał, że świat jest niedoskonały, że istnieje zło metafizyczne, fizyczne i moralne.
Twierdził jednak, że te niedoskonałości są potrzebne dla tym większej doskonałości całości.
Jednym z objawów doskonałości świata jest panująca w nim wolność. Pociąga za sobą możliwość błędu i grzechu, lecz jest dobrem tak wielkim, że świat bez błędu i grzechu, ale i bez wolności, byłby światem mniej doskonałym niż jest.
