Już nielotne
teropody miały pióra, początkowo o pędzelkowatej strukturze. Przypominały pióra półpuchowe ptaków (prawdopodobnie pierwotną ich funkcją była
termoizolacja). Rozwój zdolności do lotu doprowadził do przekształcenia kończyn przednich w skrzydła (w tym powstania
lotek), podwyższenia i ustabilizowania stawu barkowego między innymi przez widełki, rozwoju mostka (i
grzebienia mostkowego jako miejsca przyczepu mięśni skrzydeł). Skróceniu uległ także kręgosłup, zwłaszcza w odcinku ogonowym oraz zrosły się kręgi ze sobą i miednicą. Przemiany te dokonały się już w
mezozoiku, o czym świadczą skamieniałości wczesnych ptaków
kredowych, jakich odkryto wiele (zwłaszcza podczas ostatnich kilkunastu lat). Wiele z tych ptaków miało jeszcze szpony na skrzydłach i uzębione pyski, ale zaznaczył się rozwój mostka, skrócenie ogona i przebudowa miednicy.
