W zależności od rodzaju lotu i rozmiarów ciała ptaki mają różny kształt skrzydeł. Ptaki szybujące, na przykład
sępy,
kondory, czy
bociany, krążące we wznoszących się prądach nagrzanego powietrza (
kominach termicznych), mają skrzydła duże i szerokie. Ptaki morskie (na przykład
albatrosy i
fregaty) wykorzystujące do szybowania wiatry i prądy powietrza nad falami – mają skrzydła długie i wąskie – jak
szybowce. U ptaków
nielotnych skrzydła ulegają redukcji, ale na przykład u
pingwinów wciąż służą jako napęd, tyle że pod wodą (tak zwany
podwodny lot).
Skrzydła ptaków poruszane są silnymi mięśniami, przeczepiającymi się do
kostnego grzebienia na
mostku (
ptaki nielotne nie posiadają grzebienia). Ze względu na działanie dużych sił podczas lotu
tułów jest usztywniony. Klatka piersiowe jest mocną konstrukcją, wspartą na pozrastanym
kręgosłupie tułowiowym i rozrośniętym mostku. Występuje element rozpierający
stawy barkowe – widełki (zrośnięte
obojczyki).
