Wiele dużych roślinożernych
dinozaurów przeszło wtórnie do czworonożnego trybu życia. Kończyny były ustawione pionowo pod
tułowiem, a nie rozstawione szeroko na boki jak u większości
gadów. Usprawniało to
lokomocję i umożliwiało utrzymanie ciężkiego ciała nad ziemią stosunkowo niewielkim wysiłkiem mięśni. Wielkość mózgu w stosunku do rozmiarów ciała była mała w porównaniu z odpowiednią proporcją u współczesnych
ssaków czy ptaków, ale nie odbiegała od typowych wartości wśród
kręgowców mezozoicznych. Wiadomo, że wiele dinozaurów tworzyło duże stada, w których mogły się porozumiewać za pomocą dźwięku (zwłaszcza
dinozaury kaczodziobe miały
komory rezonansowe w kostnych grzebieniach na głowie).
