Oczy złożone u
stawonogów składają się z wielu pojedynczych elementów, zwanych
omatidiami. Każde omatidium odbiera tylko wąski wycinek pola widzenia. Daje to obraz
mozaikowy, który następnie ulega przetworzeniu w układzie nerwowym. Pole widzenia oczu złożonych jest bardzo szerokie, na przykład u drapieżnych owadów czasami sięga ono 360°. Oczy stawonogów dają im także możliwość dostrzegania szerszej gamy barw. Na przykład
pszczoły widzą
ultrafiolet, a także rozróżniają
polaryzację światła. Ułatwia im to orientację przy pochmurnym niebie.
Wyróżniamy dwa zasadnicze typy oczu złożonych:
apozycyjne oraz
superpozycyjne. W oku apozycyjnym każde z licznych
omatidów jest otoczone
komórkami barwnikowymi. Pochłaniają one większość promieni świetlnych, przepuszczając tylko prostopadłe do
soczewki. Takie rozwiązanie występuje u owadów dziennych.
W oku superpozycyjnym, liczba omatidów jest stosunkowo niewielka, a ponadto izolacja
optyczna między nimi jest wyraźnie mniejsza.
