Redukcja głowy
małża spowodowała zanik szczęk i
tarki, dlatego małże odżywiają się drobną
zawiesiną organiczną filtrowaną z wody za pomocą parzystych, dużych, płatowatych i orzęsionych
skrzeli. Woda wpływa do
jamy płaszczowej przez otwór zwany
syfonem wlotowym (wpustowym). Tu omywa skrzela, na których dochodzi do wymiany gazowej i jednocześnie osadzają się szczątki organiczne. Woda wypływa z jamy płaszczowej przez odrębny syfon odpływowy (wyrzutowy). Kierunek przepływu wody wymuszony jest przez pracę
rzęsek pokrywających skrzela.
Większość
małży to gatunki
morskie żyjące w płytkich wodach, ale występują także liczne gatunki słodkowodne. Prowadzą osiadły tryb życia
filtratorów na dnie zbiorników wodnych (czasami zagrzebane w dnie). Niektóre przytwierdzają się do podwodnych przedmiotów za pomocą cienkich nitek zwanych
bisiorem, będących wydzieliną
gruczołu położonego u nasady nogi.
