Ciało gąbek przypomina nieregularny worek skierowany otworem ku górze. Pojedynczy workowaty osobnik może mieć rozmiary od 1 mm do ponad 1 m. bardzo często ten schemat budowy komplikują pączkujące nowe osobniki. Wtedy cała taka kolonijna gąbka przybiera nieraz kształty całkowicie nieregularne. Otwory w ścianach gąbek, zwane porami lub czasami ostiami. Otwory prowadzą albo bezpośrednio do wewnętrznej jamy(tak jest u najprymitywniejszych gąbek, zwanych gąbkami typu ascon), albo do mniej lub bardziej rozbudowanego systemu kanałów (gąbki typu sycon i leucon).
Ścianki gąbek wapiennych i pospolitych utworzone są przez dwie warstwy komórek, pomiędzy którymi znajduje się bezpostaciowa galaretowata mezoglea.
