Prawo malejącej użyteczności krańcowej (I prawo Gossena) mówi, że wraz ze wzrostem konsumpcji danego dobra, jego użyteczność krańcowa maleje.
Użyteczność całkowita jeszcze rośnie ale coraz wolniej i to do pewnego momentu.
Dalsza konsumpcja danego dobra spowoduje spadek użyteczności całkowitej
(np. przejedzenie).
Wyjątkiem od tego prawa może być np. kolekcjonerstwo (każdy nowy znaczek budzi coraz więcej satysfakcji).
Maksimum satysfakcji całkowitej z konsumpcji dwu dóbr (punkt równowagi) konsument osiąga przy pełnym wykorzystaniu dochodów przeznaczonych na dane dobra i takiej strukturze konsumpcji, przy której następuje wyrównanie użyteczności krańcowej dóbr w przeliczeniu na jednostkę pieniężną ich cen (II prawo Gossena).